Jest rodzajem biopsji gruboigłowej, wykonywanej przy użyciu specjalnego oprzyrządowania (mammotomu). Mammotomia pozwala na uzyskanie materiału do badania histopatologicznego.
Przy jednokrotnym wprowadzeniu igły biopsyjnej w okolicę podejrzanej zmiany możliwe jest seryjne pobranie materiału o zachowanej ciągłości (kolejne skrawki pobierane są po obrocie igły pod zaprogramowanym kątem) – jest to istotne dla oceny histopatologicznej materiału.W trakcie mammotomii istnieje możliwość precyzyjnego umieszczenia w miejscu biopsji znacznika, który w przypadku późniejszego leczenia chirurgicznego pozwala zlokalizować miejsce pobrania wycinka.
Celem tej metody jest ustalenie rozpoznania na podstawie rozmazu z materiału komórkowego, uzyskanego ze zmiany w sutku przez aspirację. Zabieg uważany jest za mało obciążający i wykonywany jest najczęściej w warunkach ambulatoryjnychw znieczuleniu miejscowym.
Dużym ograniczeniem biopsji cienkoigłowej jest fakt, że pozwala jedynie na ocenę cytologiczną, nie dając możliwości oszacowania rozległości i inwazyjności zmiany. W przypadku uzyskania niejednoznacznego wyniku konieczna jest dalsza, bardziej inwazyjna diagnostyka.
Czułość aspiracyjnej biopsji cienkoigłowej z obrazowaniem USG wynosi 93,1%
Swoistość aspiracyjnej biopsji cienkoigłowej z obrazowaniem USG wynosi 95,0%
